Pages

13 Oktober 2009

On My Second life Without Love...

Hari nie sy x brape chat..selsema sket..dan bole dikatakan tahon nie, walaupun jatoh pade tahon Lembu, tahon sy dan lembu dilahirkan, tp ianya kureng bertuah pada sy..dari awal tahon, tengah tahon sampai nak jumpe ujung tahon, sakit jerk manjang......nape ek? Nak kate lembu selsema, xde plak sy dengar selsema lembu...kalo selsema tut..tut..tut..tu adelah...( H1N1 )

On My Second Life Without Love merupekan cite sy pd kali ni..sedey siot bunyinyer.. bunyi jer dah sedey..belum lagi merasainyer..he3..sebenarnya skrg ni sy sdg mencube ntok meneguhkan aty sy. kalo boleh cum dulu, sy akan buat cum dulu. Menghilangkan diri dari pandangan teman2 wat seketika tapi sblm tu, sy akan selesaikan lu mane2 perkara yg patot.. sy bukan ego..tiada istilah ego langsung sbb pada sy, sy mmg perlu ntok wat sume ni.. "kebahagiaan seseorang yang sy syg terletak pada kegembiraannya". jika apa yg dilakukannya satu kegembiraan, maka sy bahagia mendengarnya. setidak tidaknya tanpa sy dia juga bahagia. Itulah sahabat sy. Entah dimana silapnya, dia tibe2 menghilang. Menghilang disaat -saat sy memerlukan sokongannya. Agaknya betol ke ape yg bakal sy lakukan nanti???

Boleh jadi ade sesuatu yg membuatkan sahabat tiba2 pergi. Mujurlah sy telah blajar ntok merasa kehilangan dan mujurlah sy pernah melalui ini pd satu masa lalu. Kerana itulah sy gemar menulis
On My Second Life Without Love. Sy belajar ntok memulakan kehidupan sy tanpa syg dari sahabat. Dan itulah yg cube sy teguhkan. Sy telah rehda dengan pemergian sahabat di iringi doa dan harapan yang berpanjangan, Mudah mudahan Allah akan menunjukkan jalan yg seterusnya buat sy. Disaat sy terjatuh, sy x memerlukan sape2 lagi untuk datang membantu. Sy x memerlukan sape2 lagi ntok datang meminjamkan bahu disaat sy ingin menangis. sy x memerlukan sape2 lagi ntok datang merawat kelukaan sy.. sy tak memerlukan sape2 lagi... cukuplah sy ada keluarga.. itu sudah memadai pd sy..

Buat sahabat, doa sy x pernah putus untuknya. Dia berhak untuk melakukan setiap ape yg dia suka. Dia harus pergi. seperti kata2nya dulu, Kehidupan dia bukan hanya ada sy. Carilah apa sahaja yang dia ingin. Berkawanlah dengan siapa sahaja yang dia mahukan. Sejujurnya, Sy tak kisah jika dia pergi tapi sy kisah sangat2 n kisah sangat2 bila pemergian dia adalah disaat dia tahu sy memerlukan dia. Tapi tak mengapa. Seperti yg telah sy perkatakan td, sy telah redha dengan segalanya. Dan seperti yang telah diperkatakan, sy akan lakukan sebagaimana sahabat telah lakukan.. bukankah itu adil bagi kedua pihak..




1 ulasan:

  1. kak, x semua benda yang kita lalui di dunia ni indah.... kadang kala ada juga pahitnye.... Tapi percayalah, setiap dugaan pasti ada makna disebaliknye... Setiap yang pahit mungkin akan berakhir dgn perkara yang manis.... dan setiap perkara yang membawa kedukaan dihati pasti ada ubatnye... Pasti satu hati nanti akak akn jumpe dgn jwpn kpda soalan diri akk sendiri.... Tak salah kalo kite fikirkan org lain,tapi kita juga kene fikirkan diri sendiri ... HAti dan perasaan diri sendiri... X gune kite asyik menjaga perasaan org lain sedangkn mereka x pernah hargai, sedangkan kite dah banyak melukakan hati sendiri...Akk juga ckp lu, x slh klo kite mengalah, tapi kne bergantung pada keadaan... so, x slh klo akk mengalah, tapi...tgk situasi dulu ye... jgn asyik nk mengalah je....

    BalasPadam